Jesień, piękne kolory i wspomnienia…
Ogród botaniczny w Krakowie to tutaj zrodziło się moje zainteresowanie pięknymi ogrodami. Przy wejściu piękny miłorząb to jemu właśnie chciałabym poświęcić parę słów. To piękne drzewo wprowadziło mnie do świata roślin, do świata przyrody. Przez pięć lat studiów i zajęć w ogrodzie botanicznym przechodząc obok tego drzewa, marzyłam o swoim pięknym ogrodzie. W nim na czołowym miejscu miał rosnąć miłorząb, to jemu właśnie chciałabym poświęcić parę słów. Marzenia nie zawsze się spełniają albo spełniają, ale nie do końca. Ogród się spełnił i w nim szalejący pełen energii przyjaciel Porter.
Ginkgo biloba to najstarszy gatunek drzewa. To ostatni żyjący przedstawiciel rodziny miłorzębowatych, której przedstawiciele pojawili się wspólnie z drzewami iglastymi ponad 250 milionów lat temu. Wtedy to na Ziemi królowały dinozaury. Klimat ulegał drastycznym zmianom, ale miłorzębie dostosowały się do nowych warunków. No i dzięki temu jako jedyny Ginkgo biloba dotrwał do dzisiaj. Drzewo bardzo ciekawe, bo należy do nagonasiennych, a nie posiada igieł, tylko liście. Liście jak wachlarze, jesienią przybierającą piękną złotą barwę i tworzą wokół drzewa piękny dywan. Miłorząb jest najstarszym znanym gatunkiem drzewa występującym w klimacie umiarkowanym. Naturalnym miejscem, w którym występuje, to prowincja Chekiang i Anwei w Chinach. Drzewo jest tak piękne, że zagościło w ogrodach i parkach całego świata.
Jego liście zainteresowały chińskich zielarzy. Znalazły zastosowanie w sztuce zielarskiej w leczeniu różnych dolegliwości. Teraz odkryto szersze zastosowanie w medycynie miłorzębu m.in. w terapii schorzeń wieńcowych. Ekstrachowany płyn z liści powoduje obkurczenie naczyń krwionośnych. Poprawia ukrwienie różnych narządów a szczególnie mózgu. Miłorząb wykorzystywany jest też w produkcji kosmetyków. Można powiedzieć, że drzewo to dba o nasze zdrowie. Jest bardzo odporny na zanieczyszczenia atmosferyczne, dlatego można go spokojnie sadzić wzdłuż ulic i na miejskich placach. W naszych ogrodach królują drzewa iglaste lub krzewy albo szczepione małe drzewa. Nie chcemy mieć dużo pracy z grabieniem liści jesienią lub ogranicza nas miejsce w ogrodzie. Tak naprawdę, to właśnie drzewa liściaste dodają uroku, kiedy nadchodzą dżdżyste, pochmurne i krótkie dni. Jak tylko słońce na chwilkę podświetli mieniące się na złoto i czerwono- rudo liście jesieni, to te przepiękne barwy usposobią nas pozytywnie do życia. Nie zapominajmy o nich i jak tylko możemy, to poszukajmy dla nich miejsca w naszych ogrodach. Liście to dobre norki na zimę dla jeży. Gdyby nie parki i stare ogrody to zapomnielibyśmy, jak wyglądają wiązy, jesiony, platany, różne gatunki brzóz, klonów no i mój budzący wspomnienia miłorząb.
Posted on / Skomentuj on Jesienna herbatka z przyjacielem i ze wspomnieniami.
